.
.
.
.
.
.
.
.
λες κι ήρθε
όλη η ασχήμια του κόσμου
μαζεύτηκε σ'ένα κύμα
και με χτύπησε κατάστηθα

δεν αρκέστηκε σ'αυτό
μπήκε μέσα μου
και δεν λέει να βγεί
όσο εγώ προσπαθώ
με σπασμούς και χτυπήματα
με κραυγές και φωνές

τι κι αν χτυπιέμαι μόνος μου
κοίτωμαι σ'ενα κλειστό μαύρο δωμάτιο
και οι τοίχοι του με κλείνουν
όλο και πιο μέσα

δεν το φοβάμαι
μόνο που δεν βλέπω
μια σπιθαμή φως

δεν θέλω να την αγγίξω
αλλά
να υπάρχει εκεί
να ξέρω ότι υπάρχει
.
.
.
.
.
.
.
.

βάλε με στον κόσμο σου
όποιος κι αν είσαι
δεν θα τον αλλάξω
ούτε θα τον ψάξω
μονάχα θα κρυφτώ
απ'τον δικό μου.....
.
.
.
.
.
.
.
.