Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

.
.
.
.
.
αυτοματοποίησε με
πάτα το on στο μυαλό
κλείσε το off στις αισθήσεις
μέσα μου μόνο
αίμα και εντόσθια


τράβα μου και λίγο
το δέρμα στο πρόσωπο
εκεί γύρω από το στόμα

κι έτσι θα φαίνομαι
ο πιο ευτυχισμένος
κι έτσι θα είμαι
ο άνθρωπος που ψάχνεις

κι έτσι θα βλέπεις
το προϊόν αυτής της κοινωνίας
παραγωγικός πάντα
προσαρμόσιμος παντού
κατάλληλος για όλους

αυτό δεν ήθελες;





το πέτυχες...
μονάχα αυτό
κατάφερες:
να με γλιτώσεις
απ'τον παλιό μου εαυτό






είμαι το αυτοάνοσο
νόσημα αυτής της πόλης
.
.
.
.
.
.

9 σχόλια:

Φράνσις είπε...

Τωρα τι να σου πω εσένα; Ενα ποιημα δυο γραμμων του Σεφέρη μου ερχεται στο μυαλο, νομίζω παει καπως ετσι, δεν εχω προχειρα τα κιταπια μου εδώ που είμαι: Ο κυριος αυτος κάνει καθε μερα μπάνιο στα νερα μιας νεκρης θάλασσας και φοραει ενα χαμόγελο για τη δουλεια και τους πελάτες...
Σου εύχομαι το αντίθετό του.Ακους;(Ν'ακουσεις το καινουργιο των Radiohead σε παρακαλώ.Το jigsaw falling into place.

paperflowers είπε...

Είναι παγίδα να νομίζεις πως κάποιος έχει σκοπό να σε κάνει ανδρείκελο..
Μόνοι μας γινόμαστε έτσι, όταν δεν αντέχουμε πια να κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα. Ή μάλλον όχι όταν δεν αντέχουμε... όταν δεν νιώθουμε την ανάγκη..
Έτσι θέλω να μετράω τη νεότητα κι αυτή την ανάγκη θέλω να νιώθω..
Το ίδιο εύχομαι κ δι υμάς!

candyblue είπε...

μπα....
Είπαμε,η αλήθεια όμως υπάρχει μέσα στον καθένα. Δεν θα αργήσει να βγει. Σαν τα φτερά που σκίζουν το σώμα της πεταλούδας. Δεν θα αργήσει.

anyone είπε...

@ auburn kate:

δεν είμαι αυτός,μα προς τα εκεί πηγαίνω....
έχω ανάγκη από αλλιώτικο αέρα....

υ.γ1τίποτα να μην μου πείς,μόνο να χαμογελάς...όσο κι αν ακούγεται κλισέ,τρομάζει τους άλλους...;)

υ.γ2θα το αποκτήσω λίαν συντόμως...καλό σαββατοκύριακο εύχομαι





@ paperflowers:

κάποιες φορές ακόμη κι η ανάγκη,όταν απομείνει μόνη της (αφήνω εσένα να καθορίσεις τα χρονικά πλαίσια της μοναξιάς)κουράζεται...
για μένα μπορεί να είναι και μια στιγμή....


@ candyblue:

αγαπημένη μου...ξέρεις τι άκουγα σήμερα σ΄ένα τραγούδι;..και προσηλώθηκα αυτόματα..

''η αλήθεια καθενός είναι η ζωή του..''
''η αλήθεια καθενός είναι...μονόδρομος''

paperflowers είπε...

Η μοναξιά τις περισσότερες φορές, είναι μόνο ένα τίμημα που πληρώνουμε για να προφυλάξουμε (καλώς ή κακώς) τους φόβους μας από τα μάτια των άλλων.
Η απελπισία είναι άλλο πράγμα...

Ανώνυμος είπε...

Γειάσας Dance!!...ωραίο το κειμενάκι...και με τόση αλήθεια μέσα του...πιστέυω ότι και άλλοι το νιώθουν αυτό...ότι νιώθουν έτσι σαν μαριονέτες...σαν πλαστικές κούκλες...που κινούνται όπως θέλουν οι άλλοι...έτσι πάνε να μας κάνουν σιγά-σιγά...μαριονέτες που θα κινουνται ανάλογα με την κίνηση που κάνουν τα σχοινάκια στα δάκτυλα άλλων...καλή βδομάδα έυχομαι...Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.

anyone είπε...

@ ηλιαχτίδα:

καλή βδομάδα κι σε σένα....καλωσήρθες

[UKUMUTU] είπε...

8a allakseis loipon polh
i dia8esi.

gia na xamogelas
giati sou paei
giati mesa stous ious
einai kai oi adunamies tous.

ki an 8es na parameineis ios
metamorfwsou se erwta

toulaxiston duo na ponas
mia na gelas

alla na gelas...

alliws

allakse polh

an kai o ksenistis
den ftaiei sxedon pote.

fili

anyone είπε...

@ ukumutu:

είμαι κύτταρο αυτού του ξενιστή
σχεδόν ίδιο
πάνω-κάτω απαρράλαχτο
με τα άλλα μόρια του
κι όμως για ένα περίεργο λόγο
τα άλλα στρέφονται εναντίον μου

όπως η απάθεια
μπορεί να στραφεί πάνω μου
σαν μαχαίρι απ΄το δικό μου χέρι
και οι άλλοι απλά
να κοιτάνε......





....να προσέχεις