περιμένω το τρένο για κέντρο....φτάνω την ώρα που νυχτώνει.....η πόλη δεν έχει ανάψει ακόμη τα φώτα της....και έτσι φαίνεται μόνο ότι πραγματικά αξίζει...ούτε οι μίζεροι κάτοικοι του..ούτε οι βρόμικες γωνιές του....

η διάθεση μου όχι και η καλύτερη.....το σώμα μου οκνηρό......και σε λίγο πρέπει να δουλέψει.....

πιέζω τον εαυτό μου να βγάλει αυτήν την σκέψη από το μυαλό....μέχρι να φτάσω....μετράω τις αποστάσεις με τσιγάρα....

.....θέλω να γεμίσω εικόνες.....