Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007

.
.
.
.
.
.
.
-Γνώριμες διαδρομές του πήγαινέλα σε σπίτια φίλων...










-Αμέτρητα τσιγάρα με Δήμητρα-Τάνια στο φούλ....










-Ποτό και φωνές...











-Γέλια και χορός...














Πόσο μου είχαν λείψει....
Σήμερα κατάλαβα το πόσο.....
.
.
.
.
.
.
.
.

.

4 σχόλια:

oneiroparmenh είπε...

Αυτά είναι...Αυτές τις στιγμές τις αγαπάω κι εγώ...Ατελείωτες ώρες με φίλους...Αυτά αξίζουν περισσότερο απ'όλα...

Ανώνυμος είπε...

auto einai otan lew oti eseis lete dunata auta pou kapoioi alloi apla skeftontai.Ki otan to diavazoun bazoun ta gelia i dakruzoun opws egw twra...


...kai ti fwnes?gaidourines alla polu goiteutikes!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
G.V.G_Ps είπε...

χμμμμμμμμμμ (το μουρμουρητό της ευχαρίστησης)

χμμμμ